Historia

Morza i Oceany stanowią 75 procent powierzchni naszej planety. Człowiek, wraz ze swoim rozwojem ewolucyjnym starał się opanować i wykorzystać nie tylko naturalne dla niego obszary lądowe, ale także błękitne wody je okalające. W początkowym okresie podboju mórz żegluga nie była zbytnio skomplikowana. Pierwsi żeglarze, wykorzystując stosunkowo prymitywne środki, poruszali się wzdłuż brzegów nie tracąc lądu z pola widzenia. Pozycję jednostek na morzu określano z niewielką dokładnością, odnosząc ją do zmieniającego się ukształtowania linii brzegowej. Rozwój handlu i wymiany towarowej sprawił, że budowano coraz większe jednostki zdolne przeciwstawić się żywiołom.

Statki czy też okręty nie musiały się już kurczowo trzymać brzegu. Mogły rozpocząć rejsy w poprzek akwenów, na których operowały. Pojawił się jednak inny problem. Oddalając się od brzegu kapitanowie okrętów tracili punkty orientacyjne, według których wcześniej nawigowali. Konieczne było wynalezienie sposobu określania pozycji na morzu. Precyzyjna nawigacja wymagała dokładnego pomiaru czasu, stąd też życie żeglarzy niejednokrotnie zależało od ich zegarów.

Tak więc wraz z rozwojem nawigacji zegarek stał się atrybutem i symbolem ludzi morza. Dzisiaj trudno wyobrazić sobie kapitana okrętu czy też innego członka załogi bez zegarka na ręku.